آسیای مرکزی در حال تبدیل شدن به اولویت جدید ایران است. به همین دلیل، تهران در تلاش است تا با توسعه پروژه های هیدروکربنی و گسترش مسیرهای تجاری، جایگاه خود را در جهان تقویت کند.

زیرساخت خطوط لولۀ آسیای مرکزی به مسیرهای شمالی (روسیه)، جنوبی (ایران) و شرقی (چینی) تقسیم می‌شود.

در سال 2023، اتحادیۀ اروپا (EU) به تعامل استراتژیک خود با آسیای مرکزی ادامه داد و بر همکاری در حوزۀ انرژی برای تنوع بخشیدن به منابع انرژی خود و به حداقل رساندن اتکا به تأمین‌کنندگان بزرگ مانند روسیه متمرکز بود.

ابعاد عمل‌گرایانۀ این ایده به حدی اثرگذار بود که با هر نامی این پروژه قابلیت توسعه داشت و با سرعت زیادی مراحل پیشرفت را فراتر از مذاکرات سیاسی طی کرد. این اتحادیه تقریباً از سال 2023 به طور رسمی آغاز شد و شاهد توسعۀ ابعاد آن در سال جدید خواهیم بود.

تردیدی وجود ندارد که هم ایران و هم روسیه تلاش می‌کنند چنین طرح‌های بزرگی را ناکام بگذارند.

مشکلات در بخش انرژی در چند سال گذشته به بخش مهمی از برنامه‌ریزی‌های استراتژیک کشورهای آسیای مرکزی تبدیل شده است.

پکن از دیرباز آسیای مرکزی را به عنوان یک مرز ضروری برای گسترش تجارت و امنیت انرژی این کشور ، می‌نگرد.