چین که هم‌اکنون حدود ۹۰ درصد نفت ایران را می‌خرد، احتمالاً از این انزوا برای گرفتن تخفیف‌های بیشتر بهره خواهد برد. این امر می‌تواند وابستگی اقتصادی ایران به چین را بیش از پیش افزایش دهد.

فقدان سازوکاری مشخص برای رسیدگی به بدهی‌های مالی مسدود شده ایران می‌تواند عراق را در بحرانی دوگانه فرو ببرد: ناتوانی در پرداخت بدهی‌ها و ناتوانی در یافتن جایگزین‌های سریع. این امر می‌تواند موضوع تنوع‌بخشی به منابع انرژی را به عنوان اولویتی که سال‌ها به تعویق افتاده بود، دوباره مطرح کند.

ایران برای صادرات نفت با مشکل مواجه خواهد شد زیرا دیگر نمی‌تواند نفتکش‌ها را بیمه کند و سایر کشورها دیگر مجاز به سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های نفتی ایران نیستند. 

هدف روسیه از این توافق ترویج انرژی هسته ای به « کشورهای دوست » و تضمین نفوذ بلند مدت در بحبوحه تجاوز این کشور به اوکراین است.

نیروگاه هسته ‌ای هرمز چندین برابر قدرتمندتر از نیروگاه هسته ‌ای بوشهر خواهد بود. مسکو و تهران در مجمع بین ‌المللی هفته جهانی اتمی، قراردادی ۲۵ میلیارد دلاری برای ساخت یک نیروگاه هسته ‌ای در استان هرمزگان امضا کردند. این پروژه شامل مجموع چهار واحد با ظرفیت ترکیبی نزدیک به ۵۰۰۰ مگاوات خواهد بود.

روسیه و ایران اتحاد خود را نشان دادند: یک روز قبل از پایان مهلت بازگشت تحریم‌های سازمان ملل علیه ایران، تهران و مسکو قراردادی برای ساخت نیروگاه‌های هسته‌ای جدید در ایران امضا کردند. همانطور که تلویزیون دولتی ایران روز جمعه گزارش داد، آژانس انرژی اتمی روسیه (روس‌اتم) و شرکت ایران هرمز قراردادی به ارزش ۲۵ میلیارد دلار منعقد کردند.

در ماه آگوست حدود ۲۶۰ هزار بشکه نفت در روز به‌طور مستقیم به چین ارسال شد و نزدیک به ۱.۰۶ میلیون بشکه به مقاصد نامشخص رفت؛ نشانه‌ای از مسیرهای غیرمستقیم به سوی پالایشگاه‌های خصوصی چین موسوم به «چای‌سازها» یا انتقال به ذخایر شناور. در بازه سه‌ماهه می تا جولای میانگین صادرات ۱.۶۴ میلیون بشکه در روز بود؛ کمی کمتر از بازه فوریه تا آوریل، اما همچنان فراتر از میانگین ۱۲ماهه سال ۲۰۲۴.

یک محدودیت زیرساختی وجود دارد: خط لوله گاز موجود از طریق آذربایجان ظرفیت محدودی دارد و برای رسیدن به حجم اعلام شده، نوسازی در مقیاس بزرگ مورد نیاز خواهد بود.

در افغانستان، دولت طالبان رودخانه‌ای را که آب شهر مشهد با جمعیت یک میلیون نفر را نیز تامین می‌کند، مسدود کرده است.

قاهره، اگرچه از این توافق، انرژی و کمک مالی قابل توجهی دریافت خواهد کرد؛ اما ممکن است با تشدید تنش‌های داخلی روبرو شود.