این بار تمرکز بیست و نهمین کنفرانس تغییرات آب و هوایی سازمان ملل متحد نه بر انتشار گازهای گلخانه ای، بلکه بر دلار است.

یکی از آثار مهم ژئوپلتیک این پروژه، توانایی آن برای تبدیل شدن به یک گذرگاه انرژی است چرا که می تواند مسیر زمینی امن و کارآمدی را برای انتقال نفت و گاز از خاورمیانه به اروپا ایجاد و وابستگی اروپا به مسیرهای دریایی از جمله کانال سوئز را کاهش دهد.

هرچند عراق به لحاظ سرمایه‌گذاری خارجی و نوع قراردادهای نفتی، دوره خوبی را در حوزه نفت و انرژی تجربه می‌کند، اما دسترسی عراق به تولید 6 میلیون بشکه نفت در روز با توجه به زیرساخت‌های اقتصادی، سیاسی و امنیتی‌اش بعید به نظر می‌رسد.

پایان وابستگی نظام مالی بین المللی به فقط یک ارز به ویژه در مساله انرژی است که همان دلار می باشد.

شرکت انرژی دریایی سوئیس WinGD، فنّاوری دریایی سوئد Alfa Laval و مؤسسه رده بندی آمریکا (ABS) با همکاری کارخانه کشتی‌سازی کره‌ای K Shipbuilding (KSB) قراردادی را به منظور توسعه، طراحی و ساخت موتور با سوخت آمونیاک مربوط برای تانکر‌های نفتکش امضا کردند.

دولت مصر پس از تصمیماتی که شامل کاهش یارانه نان، لغو یارانه برق و فرآورده‌های نفتی و لغو کوپن ارزاق و جایگزینی آن‌ها با حمایت نقدی شد، به سمت خشنودسازی فقرا از طریق افزایش کمک‌های مالی حرکت کرد.

میزان مبادلات تجاری میان چین و کشورهای عربی از ۳۶ میلیارد دلار در سال ۲۰۰۴ به ۳۹۸.۱ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۳ رسیده است و این امر چین را به نخستین شریک تجاری کشورهای منطقه تبدیل کرده است.

صندوق سرمایه گذاری عمومی که صندوق ثروت ملی است، پس از تضعیف برخی «پروژه های بزرگ» به علت افزایش هزینه‌ها قصد دارد تمرکز خود را روی سرمایه گذاری‌هایی که شانس موفقیت زیادی دارند، افزایش دهد.

سنگاپور در پی ذخیره ۱۳۴۰ تُن متانول تصمیم دارد بخشی از آن را از طریق کشتی به کشتی در آب‌های بین‌المللی عرضه کند، اولین محموله این سوخت سبز در تاریخ ۲۴ می‌ به یک کشتی کانتینری تحویل شد.

انحراف کشتی‌ها از دریای سرخ ماهانه یک میلیون تُن سوخت اضافی بر صنعت حمل‌و‌نقل دریایی تحمیل می‌کند.