وبسایت «تانکر تراکر» که رفت و آمد نفتکش ها را زیر نظر دارد، میزان صادرات نفت خام ایران را بیش از 2 میلیون بشکه در روز اعلام کرده است.

دولت بایدن نقض تحریم فروش نفت ایران را نادیده گرفت تا اولا، دولت ایران را پشت میز مذاکره درباره برنامه هسته ای این کشور نگه دارد و ثانیا، به اروپا برای تامین نفت مورد نیاز خود بعد از تحریم نفتی روسیه و مخالفت کشورهای خلیج فارس با افزایش تولید نفت خود، کمک کند و ثالثا، بر سر پنج آمریکایی زندانی در ایران مذاکره کند.

پنتاگون تصریح کرد، با اعزام ناو رزمی و جنگنده در نظر دارد از اقدام ایران در توقیف کشتی های تجاری در تنگه هرمز که مسیر اصلی حمل و نقل نفت خام جهان به شمار می آید،‌ جلوگیری کند.

هیچ تلاشی از سوی ایران برای توقیف دو نفتکش در دریای عمان صورت نگرفت.آمریکا از توقیف دو نفتکش تجاری توسط ایران در دریای عمان جلوگیری کرده است.

برخی از کارشناسان آن را اقدام تلافی جویانه ایران در توقیف نفتکش این کشور به دست نیروی دریایی آمریکا توصیف کردند.

دولت بایدن سرگرم برنامه‌ریزی برای حذف یارانه‌های صنعت نفت و گاز در بودجه بعدی خود است.

بحران اوکراین، دیپلماسی انرژی را به سود آمریکا و هم پیمانان منطقه ای واشنگتن تغییر داده است.

به دلایل سیاسی-نظامی مرتبط با وابستگی به آمریکا، نخبگان اروپایی با اکراه سیاست انرژی پرهزینه ای را انتخاب کرده اند که بدون شک به مارپیچ تورمی در اقتصاد آنها دامن می زند.

مسکو که می‌داند دیگر نمی‌تواند اروپا را به عنوان مشتری اصلی انرژی خود حفظ کند، منطقاً به سمت افزایش فروش سوخت‌های فسیلی خود با آسیا، به‌ویژه چین و هند، حرکت کرده‌است.

جنگ اوکراین و تبعات آن باعث بروز بحران انرژی در اروپا شد. هرچند اروپا تلاش می‌کند تا از آثار این بحران بکاهد اما اقتصاد این قاره، به هر صورت، تاثیرات منفی بحران را متحمل خواهد شد. از سوی دیگر، هرچند این جنگ برای روسیه و اروپا مشکلات اقتصادی به بار آورد اما آمریکا و چین در شرایط کنونی دچار مشکلات جدی نشده‌اند و می‌توانند جهانی دو قطبی را تشکیل دهند.

پيش‌بيني مي‌شود، تقاضاي نفت در سه ماهه‌ سوم سال 2022 رشدي معادل 3.5 ميليون بشكه در روز نسبت به مدت مشابه سال قبل داشته‌باشد

یک استاد دانشگاه با بیان اینکه پیش‌بینی‌هایی که در مورد وضعیت اقتصاد روسیه می‌شود، در صورت تحقق، اقتصادش را به‌تدریج زمین‌گیر خواهد کرد، گفت: با این شرایط، تغییر در قطب‌بندی قدرت در نظام بین‌الملل رخ نمی‌دهد، مگر اینکه روسیه با تحولاتی مانند دوره گورباچف مواجه شود که این احتمال اندک است.