ایران و کویت سال‌ها است که درباره مرزهای دریایی سرشار از گاز طبیعی خود مذاکره کرده‌اند؛ اما تمامی این مذاکرات با شکست مواجه شده است. عربستان نیز بخشی از درگیری است چرا در منابع گازی و نفتی دریایی در این منطقه با کویت شریک است.

در مقایسه با همسایگان تولیدکننده نفت، صندوق سرمایه‌ ایران پایین‌ترین عملکرد را در منطقه دارد. به طوری که برای مثال، سرانه آن تقریبا ۸۰۰ برابر کمتر از صندوق قطر است.

نقطه پایانی توسعه هاب گاز باید یک بازار گاز مشترک با مکانیسم های قیمت گذاری باشد که نه فقط به قیمت گذاری در مبادلات گاز اروپا بستگی ندارد، بلکه با پرداخت ها به ارز کشورهای شرکت کننده در کارتل انجام می شود.

در تولید گاز، تولید عمان با وجود ذخایر کم، بیش از ۱۵ درصد تولید گاز ایران است. این بدان معناست که عمان از منابع طبیعی خود به طور موثرتری نسبت به ایران بهره‌برداری می‌کند.

ایران معتقد است که در آینده می تواند درآمد بیشتری از ترانزیت کالا داشته باشد تا فروش نفت: منظور آنها ترانزیت نه فقط در امتداد کریدور شمال-جنوب، بلکه از طریق طرح “یک کمربند، یک جاده” است.

عربستان سعودی و ایران میدان‌های مشترک نفتی دیگری در خلیج فارس دارند مانند میدان فروزان و احتمالا نیازمند دستیابی به توافق‌هایی در راستای همکاری به منظور تضمین بهره برداری پایدار و آسان این میدان‌ها باشند.

مقامات ایران توضیح نمی‌دهند اگر مصرف گاز به جای سوخت‌های مایع تا این حد صرفه اقتصادی دارد، چرا ایران خود بر ادامه صادرات سالانه ۱۸ میلیارد متر مکعب گاز به ترکیه و عراق اصرار می‌ورزد

مایل داریم که تجربیات خود در زمینه کاهش گازهای گلخانه ای  با مقامات و مسوولان سیاست تغییرات اقلیمی ایران به اشتراک بگذاریم و در رسیدن ایران به اهداف تعیین شده سهیم باشیم.

در دوره ده ساله تنها ۳ درصد از کل مساحت کشور وضعیت نرمال و تنها 0.3 درصد شاهد ترسالی بوده است.

وز 17 مه سال 2023 ، قطعا به عنوان یک رویداد تاریخی در تاریخ معاصر ثبت خواهد شد. در این روز، ولادیمیر پوتین به همراه ابراهیم رئیسی، ساخت خط ریلی رشت – آستارا را آغاز کردند. این پروژه در آینده نزدیک، رویای تمام رهبران سیاسی کشورمان را در طول یک قرن و نیم گذشته محقق خواهد کرد.

روزنامه ارمنی “آزگ” مقاله ای با عنوان “اهمیت سیاسی و اقتصادی کریدور حمل و نقل بین المللی “شمال-جنوب” منتشر کرد. این مقاله منافع مشترک ژئوپلیتیک ارمنستان، ایران و هند را در چارچوب این پروژه مهم استراتژیک تحلیل می کند.

سوخت ایران در هر لیتر، حدود ۵۳ روپیه ارزان‌تر از نرخ رسمی خرده فروشی است و به این ترتیب معامله‌گران خصوصی با فروش ارزان‌تر سوخت ایران نسبت به معامله‌گران محلی سود کلانی کسب کرده‌اند.