تدابیری که به قصد تنبیه خودکامگان به کار گرفته می شود، به فرسایش همان نظم غربی ای می انجامد که حفاظت از آن، هدف اصلی تحریم هاست.

شاید به لطف تحریم ها است که امروز به نظر می رسد، اقتصاد ایران بسیار متنوع تر از اکثر کشورهای وابسته به نفت در خاورمیانه است.

این نظم نوظهور جدید که با دلارهای نفتی سیراب می‌شود و بر پایه صلح‌سازی، پیشرفت اقتصادی و «استبداد مصلحت گرا» استوار است، از چالش‌ها و خطرات مصون نیست.

وبسایت «تانکر تراکر» که رفت و آمد نفتکش ها را زیر نظر دارد، میزان صادرات نفت خام ایران را بیش از 2 میلیون بشکه در روز اعلام کرده است.

دولت بایدن نقض تحریم فروش نفت ایران را نادیده گرفت تا اولا، دولت ایران را پشت میز مذاکره درباره برنامه هسته ای این کشور نگه دارد و ثانیا، به اروپا برای تامین نفت مورد نیاز خود بعد از تحریم نفتی روسیه و مخالفت کشورهای خلیج فارس با افزایش تولید نفت خود، کمک کند و ثالثا، بر سر پنج آمریکایی زندانی در ایران مذاکره کند.

معماری دلارهای نفتی قابل استفاده نیست. امروز روسیه و هند قیمت نفت را بر اساس معیار دوبی تعیین می کنند.»

روسیه سرمایه گذاری در آفریقا را بر منابع طبیعی و انرژی متمرکز کرده است که امضای قراردادهایی بین شرکت «روس اتم» و 18 شرکت آفریقایی برای احداث نیروگاه هسته ای از آن جمله است.

در صورت پذیرفته شدن استدلال کویت که به قول کویتی‌ها با حقوق بین الملل سازگار است، عملا ایران در این میدان سهمی نخواهد داشت؛ اما اگر استدلال تهران پذیرفته شود،احتمال زیادی دارد که به این کشور سهمی تعلق بگیرد.

تهران معتقد است که طالبان عمدا رودخانه های مهمی مانند هلمند را سد می بندد تا دسترسی آن به منابع استراتژیک را مسدود کنند.

ابتکار جدید ما از روابط سنتی بین ژاین و عربستان سعودی که یک کشور تولید کننده نفت خام و یک کشور مصرف کننده نفت خام است، جدا خواهیم شد و آن را به یک مشارکت جهانی جدید در عصر کربن زدایی تبدیل خواهیم کرد.

امارات دومین تامین کننده نفت ژاپن است و علاوه بر آن، منبع مهمی برای تجهیز این کشور به گاز طبیعی و آلومینیوم به شمار می‌رود.