به گزارش “راهبرد انرژی“، توماس داستربرگ در یادداشتی که در وب سایت اندیشکده آمریکایی «هادسن» منتشر شد، نوشت: با برخی تغییرات در سیاست‌های مربوطه، برق هسته‌ای می‌تواند نیازهای کوتاه مدت برای یافتن جایگزین نفت و گاز روسیه را برآورده سازد و در بلند مدت هم می‌تواند در رسیدن به آینده‌ای با تولید کربن کمتر کمک کند، آن هم در زمانی که نیازی روزافزون به تامین برق مورد نیاز اقتصاد دیجیتالی، صنایع خوردوهای برقی و گرمایش داخلی وجود دارد.
بهای نفت و گاز حتی پیش از جنگ اوکراین هم به دلیل کمبودهای مربوط به افزایش تقاضا در دوران پساکووید و نیز اقدامات غرب برای کاهش تولید سوخت فسیلی رو به افزایش گذاشته بود. برق هسته‌ای توانایی برآوردن بخش قابل توجهی از تقاضای برق مورد نیاز تاسیسات موجود و تاسیسات تازه تاسیس را دارد. هر نیروگاه هسته‌ای می‌تواند جانشین بخش قابل توجهی از گاز یا زغال سنگی باشد که برای تولید برق به کار می‌رود. با توجه به این که بازار خودروهای برقی نیز در حال گسترش است، برق هسته‌ای می‌تواند جایگزین بنزین در صنعت حمل و نقل هم باشد.
در آمریکا برق هسته‌ای همچنان 20 درصد نیاز به برق را تامین می‌کند؛ این در حالی است که سهم نسبی گاز طبیعی در این بخش از سال 1985 تا کنون از 12 به 37 درصد افزایش داشته است. قرار است 18 تاسیسات از 60 تاسیسات هسته‌ای باقی‌مانده در آمریکا، در سال‌های پیش رو از رده خارج شوند. اگر 11 یا هفت نیروگاه از این تعداد فعال باقی بماند و نیاز به تولید گاز را کاهش دهد، آمریکا قادر می‌شود به میزان کافی گاز طبیعی صادر کند تا جایگزین 25 درصد از ظرفیت خط لوله نورد استریم 2 شود که آلمان به تازگی اجرای آن را متوقف کرد.
این کار همچنین دو سوم تعهد آمریکا در تاریخ 25 مارس برای افزایش صادرات گاز طبیعی مایع به اروپا را جبران خواهد کرد. البته پر کردن این شکاف برای آلمان مستلزم ایجاد تسهیلات صادراتی جدیدی است که همین حالا در آمریکا مجاز است.
کشورهای دیگر در تشخیص ارزش راهبردی و اقتصادی تقویت برق هسته‌ای از آمریکا جلوتر هستند. فومیو کیشیدا، نخست وزیر ژاپن در حال تسریع بازگشایی تعدادی از 18 نیروگاه برق هسته‌ای این کشور است که بعد از حادثه فوکوشیما تعطیل شدند. او قصد دارد تولید برق هسته‌ای را از 5 به 20 درصد افزایش دهد.
ژاپن دومین وارد کننده بزرگ گاز مایع طبیعی در جهان است. اگر کوشیدا بتواند با راه اندازی مجدد نیروگاه‌های تعطیل به هدف خود دست یابد، این اقدام می‌تواند جبران کننده نیمی از ظرفیت گاز طبیعی باشد که از طریق خط لوله نورد استریم-1 از روسیه به آلمان منتقل می‌شود. ژاپن، کره جنوبی و تایوان همین حالا هم با صرف نظر از بخش عمده‌ای از گاز وارداتی چند ماه اخیر، همبستگی خود را با اروپا نشان داده‌اند. فرانسه، رهبر استفاده ایمن از برق هسته‌ای در جهان، برنامه‌هایی را برای ساخت شش تاسیسات هسته‌ای جدید اعلام کرده است.
آلمان خود را به حذف تدریجی سه نیروگاه برق هسته‌ای متعهد کرده است. اگر آلمان این تعطیلی‌ها را به تعویق بیندازد، به کاهش تقاضای گاز روسیه یا واردات گاز مایع طبیعی کمک خواهد کرد. در حالی که خانوارهای آلمانی با افزایش هزینه مصرف انرژی روبرو هستند و صنعت آلمان به دلیل هزینه‌های غیررقابتی انرژی از بازارهای جهانی خارج شده است، تجدید نظر در سیاست هسته‌ای طبق توصیه سیاسی اخیر کمیسیون اروپا، به لحاظ اقتصادی اقدامی منطقی به نظر می‌رسد.
تقویت نقش برق هسته‌ای در اروپا و آمریکا همچنین مستلزم کاهش وابستگی به منابع روسی اورانیوم خام و غنی شده است. انبوهی از مواد خام در آمریکای شمالی و استرالیا در دسترس است و برای برآوردن تقاضای جدید باید تاسیسات غنی سازی افزایش یابند.
افزایش استفاده از برق هسته‌ای بدون تردید یک چالش سیاسی دشوار است، اما تاثیر جهانی جنگ اوکراین می‌تواند فرصتی برای مذاکرات جدید درباره این منبع انرژی باشد.
استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر مانند انرژی باد و خورشید برای پاسخ به تقاضای برق، مستلزم صرف مقادیر قابل توجهی زمان و سرمایه است. چین، متحد روسیه منبع اصلی بخش عمده‌ای از تجهیزات و مواد خام مورد نیاز برای ساخت منابع تجدید پذیر برق و زیرساخت انتقال برق است. برق هسته‌ای یک منبع عاری از کربن برای تولید برق است و می‌تواند تقاضای رو به رشد برق در خودروهای الکتریکی و اقتصاد دیجیتال را برآورده کند.
غرب در حال روبرو شدن با پیامدهای قصور در متنوع‌سازی منابع انرژی است. اکنون زمان آن رسیده است که یک بحث سیاسی مبتنی بر واقعیت درباره مزایایی انجام شود که برق هسته‌ای می‌تواند برای اهداف زیست محیطی و برای امنیت ملی به همراه داشته باشد.
ترجمه: شورای راهبردی روابط خارجی
