به گزارش “راهبرد انرژی“،شی جین پینگ در روزهای پنجشنبه و جمعه نشستی بی سابقه را با رهبران پنج جمهوری شوروی سابق برگزار می کند. پکن در صدد است خلاء روسیه را که با تحریم های مرتبط با جنگ اوکراین تضعیف شده است، جبران کند.
شی جین پینگ در روزهای پنجشنبه و جمعه نشستی بی سابقه با رهبران پنج جمهوری شوروی سابق برگزار می کند که این ابتکار همزمان با اجلاس سران گروه 7 در هیروشیما آغاز می شود. رئیس جمهور چین این مکان را تصادفی انتخاب نکرد.
این اجلاس که از سوی پکن به عنوان «نخستین رویداد بزرگ دیپلماتیک که چین امسال میزبان آن است»، در زمانی برگزار می‌شود که دومین قدرت اقتصادی جهان قصد دارد ابتکار «جاده‌های ابریشم جدید» خود را که به تازگی وجهه آن با سوالاتی در مورد بودجه مخدوش شده است، از سر بگیرد. آسیای مرکزی نقش اساسی در این طرح زیرساختی غول پیکر ایفا می کند که شی جین پینگ برای تخستین بار در پاییز 2013 در قزاقستان به آن اشاره کرد.
چین می گوید تجارتش با قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان، ترکمنستان و ازبکستان در سال گذشته به 70 میلیارد دلار رسید و در طول سه ماهه اول 2023، 22 درصد افزایش یافت. این اجلاس باید فرصتی برای پیشبرد طرح های خاصی مانند خط راه آهن چین- قرقیزستان- ازبکستان باشد.
پکن قصد دارد از این اجلاس استفاده کند تا خود را به عنوان شریک امنیتی قابل اعتماد در منطقه ای معرفی کند که به طور سنتی به تضمین های امنیتی روسیه متکی است. پکن از دیرباز آسیای مرکزی را به عنوان یک مرز ضروری برای گسترش تجارت و امنیت انرژی این کشور و همچنین برای ثبات سین کیانگ، منطقه دوردست غربی که در آن سرکوب مسلمانان اویغور پایتخت‌های آسیای مرکزی را متشنج کرده است ، می‌نگرد.
نگرانی‌های امنیتی و کنترل مرزها مدت‌هاست که بر سیاست چین در برابر آسیای مرکزی غالب بوده و همچنان بر آن حاکم است. پکن توسعه و همکاری اقتصادی با کشورهای همسایه را تضمین کننده امنیت و ثبات می داند.
تمایل چین برای ایفای نقش کلیدی در منطقه چیز جدیدی نیست. پس از پایان مداخله شوروی در افغانستان، پکن «گروه شانگهای»را در سال 1996 تشکیل داد که در سال 2001 به سازمان همکاری شانگهای تبدیل شد. سازمان همکاری شانگهای توسط پکن به عنوان الگوی مخالف با اتحادهای ایجاد شده توسط امریکایی ها در اروپا یا در آسیا و اقیانوسیه ارائه می شود.
با این حال، این نفوذ فزاینده پکن مخالفت ها را برانگیخته است. در سال 2019، اعتراضات ضد چینی در قزاقستان به وقوع پیوست که به علت این احساس در بین بخشی از مردم که نفوذ چین بیش از حد قوی شده است، تقویت شد. هفته گذشته، قرقیزستان تمایل به واگذاری کنترل بزرگترین معدن آهن این کشور به چین برای پرداخت بدهی بزرگ خود را رد کرد. چین، طلبکار اصلی قرقیزستان، بیش از 40 درصد از بدهی خارجی قرقیزستان را در اختیار دارد که بیش از 4 میلیارد دلار است و طرح های مهم «جاده های ابریشم جدید» را تامین مالی می کند.
ترجمه: اداره کل رسانه های خارجی
