به گزارش “راهبرد انرژی”، آینده بازارهای نفتی و چشم انداز جهانی صنعت نفت و پتروشیمی نشان می دهد که توسعه پایدار داخلی و سهم خواهی در بازارهای جهانی، مستلزم توان و تخصص در حوزه تولید محصولات پتروشیمی و فروش آن است؛ به همین اعتبار کشور ما که دارای منابع غنی و ارزشمند نفت و گاز است در صورتی می تواند ضمن تامین نیاز داخل، در معادلات جهانی نقش ایفا کند که از صنعت پتروشیمی قدرتمندی برخوردار بوده و بتواند تولید محصولات پایین دستی را که هم در برابر مسائلی چون تحریم تاب آوری بیشتری داشته و هم ارزش اقتصادی پایدار تری دارند را تولید و عرضه کند. «پتروشیمی پادجم» که زیر مجموعه پتروشیمی جم است، در همین راستا یعنی تکمیل زنجیره ارزش محصولات با تولید دو محصول «رابر» و «ای بی اس» فعالیت می کند. مهندس سیف الدین شمسایی، مدیر عامل پادجم در گفتگویی عملکرد و نحوه فعالیت پتروشیمی پاد جم را توضیح داده و بر اهمیت تولید محصولات پایین دستی در توسعه پایدار تاکید می کند.
شرکت توسعه پلیمر پادجم در چه سالی و با چه هدفی آغاز به کار کرد؟
شرکت توسعه پلیمر پادجم تولید دو محصول«رابر» و «ای بی اس» را با سرمایه گذاری پتروشیمی جم در سال 87 کلید زد. در چشم انداز شرکت تولید 60 هزار تن «رابر» و 200 هزار تن «ای بی اس» پیش بینی شده است که در خصوص رابر، نصف محصول به مصرف داخل می رسد و نصف دیگر فروخته می شود. این دو محصول از آنجا که در صنعت لاستیک، اتومبیل و لوازم خانگی مصرف دارد، از حیث ارزش افزوده و بی نیاز کردن کشور به واردات حائز اهیمت است. تولید «ای بی اس» در سه لاین 5 هزار، 4 هزار و 3 هزار انجام خواهد شد. پیش بینی می کنیم که لاین یا واحد 5 هزار تا چهار یا پنج ماه آینده به بهره برداری برسد و دو لاین دیگر نیز با فاصله دو تا سه ماهه از افتتاح لاین 5 هزار آغاز به کار کند. بخش پستهای برق ثابت و مخازن ACN پتروشیمی که نقش مهمی در تولید نهایی دارند با تلاش شبانه روزی پرسنل و کارگران پادجم، افتتاح، تکمیل و آماده سرویس شد.
گروه ذینفع پلیمر پادجم چه افراد یا ارگانی هستند؟
سهام پتروشیمی پادجم متعلق به صندوق بازنشستگان یعنی یکی از اقشار زحمت کش و حتی محروم کشور است و به همین اعتبار این طرح، یک پروژه ملی است و از سود و درآمد حاصل از فعالیت های این مجموعه، بازنشستگان کشور منتفع می شوند. از آنجا که صندوق بازنشستگی کشور مانند سازمان های تامین اجتماعی، سازمان متمولی نیست، بدون کسب درآمد طبیعتا نمی تواند حق و حقوق بازنشسته های کشور را پرداخت کند زیرا این پول می بایست از محل درآمد 30 درصدی کارفرما یعنی پادجم تامین شود. به همین دلیل است که مکرر عنوان می کنیم پروژه ما ملی است و انتظار داریم موانع و مشکلاتی که رسیدن به مرحله تولید را از اوایل دهه 80 تا به الان به تعویق انداخته با کمک تسهیل گری سازمان ها و نهادهای مربوطه، برطرف شود.
از حیث بکارگیری نیروی انسانی، عملکرد پلیمر پاد جم به چه صورت بوده است؟
هدف شرکت توسعه پلیمر پادجم در حوزه نیروی انسانی، و نیروی کار اشتغال زایی، توانمندسازی و آموزش نیروی کار، بکارگیری نیروی های متخصص و استفاده از تجربه و توان علمی آنها در راستای انجام پروژه های تولید محصول و محرومیت زدایی از به کارگیری نیروی بومی در طول کار است. این مجموعه صنعتی موفق شده بیش از 700 نفر نیروی بومی و غیر بومی را در بخش های مختلف به کار گیرد. از این تعداد، نزدیک به 108 نفر نیرویی که اغلب هم متخصص و تحصیل کرده بودند، عملا فضا و امکانی برای کار نداشتند که با تلاش همکاران ما در بخش منابع انسانی، این افراد دعوت به کار شدند. در کنار جذب نیروی متخصص و مهندسین حرفه ای، شرکت های راه اندازی که با ما کار می کنند از مجتمع های به نام و خوشنام کشور بوده و این دو امتیاز در کنار هم، مجموعه پلیمر پادجم را به هدف نهایی یعنی تولید دو محصول رابر و ای بی اس، نزدیک کرده است.
با توجه به اینکه بحث محیط زیستی و آلاینده ها از طرفی و سوزاندن فلر، امروزه در حوزه صنعت گاز و پتروشیمی بسیار حایز اهمیت است پلیمر پاد جم چه برنامه ای برای پیشگیری از سوزاندن فلر و بحث آلاینده ها دارد؟
واقعیت این است که به کارگیری تکنیک های مدرن در این حوزه بیشتر در حد حرف است و اراده جدی برای عملیاتی کردن ایده ها وجود ندارد. این مساله البته به عدم توانایی متخصصین ما و یا شرکت های پتروشیمی برنمی گردد زیرا مجموعه صنعتی پادجم و شخص بنده در این حوزه یعنی ریکاوری فلر و اساسا مبحث تولید پاک و بدون فلر صاحب طرح، ایده و تخصص هستیم و شرکت توسعه پلیمر پادجم، طرح و برنامه جدی برای مساله ریکاوری فلر دارد. ما بنا داریم گاز فلر را تا 90 درصد ریکاوری کنیم، این مساله مهم در حد حرف نیست! پلیمر پادجم طرح و شیوه کار را به پژوهشگاه صنعت نفت ارائه داده و پس از اخذ تایید و صحه گذاری پژوهشگاه صنعت نفت موفق به بعد از اخذ تاییدیه شرکت ملی صنایع پتروشیمی (NPC)«ان پی سی»، به این پژوهشگاه قرار داد بسته است گردید. در این طرح که اجرایی خواهد شد، فلر به هیچ عنوان بالای کوه سوزانده نمی شود، بدین ترتیب که اول فلر را ریکاوری می کنیم، در این بخش ما قبلا در طراحی قبلی 139 تن در ساعت در شرایط اضطراری فلرینگ داشتیم که این مقدار با بکار گیری سیستم بازیافت گاز فلر به زیر 20 تن رسیده است، پس از این مرحله، مشعل های کوچکی که داخل کوره Ground Flare های محصور شده اند قرار می گیرند تا نیازی به سوخته شدن در ارتفاع و ایجاد آلودگی نباشد. پلیمرپاد جم، برای اجرای این طرح، از دانش و تجهیزات مدرن که البته تهیه آنها چندان هم آسان نبود بهره گرفته است. با این تکنولوژی و موفقیتی که در حوزه ریکاوری فلر و مینیمم فلرینگ بدست آورده ایم، با قاطعیت می گوییم که ریکاوری فلر و حتی رسیدن به «زیروفلرینگ» که مدت هاست در دنیا معمول است، غیرممکن نیست و می توان از هدر رفتن فلر که سرمایه و ثروت ملی ماست جلوگیری کرد، کافی است اراده و عزم کافی و درکی از مفهوم منافع ملی وجود داشته باشد.
