در افغانستان، دولت طالبان رودخانه‌ای را که آب شهر مشهد با جمعیت یک میلیون نفر را نیز تامین می‌کند، مسدود کرده است.

جایی که آب‌های زیرزمینی ناپدید شوند، زمین نشست می‌کند. این مورد در برخی از نقاط تهران نیز صدق می‌کند. برنامه‌های حکومت برای انتقال پایتخت جدید نیستند؛ مطالعات رسمی در این باره سال‌ها پیش انجام شده است. دلیلی که اغلب ذکر می‌شود، ترس از وقوع زلزله‌ای بزرگ در منطقه است.

منطقه غرب آسیا و شمال آفریقا گذشته از نوسانات مداوم ژئوپلیتیک با دو چالش سیاسی روبرو است: کمبود شدید آب و ضرورت تنوع بخشیدن به اقتصاد. این منطقه بیشترین تنش آبی را در سطح جهان دارد؛ 16 کشور از 25 کشوری که بیشترین تنش آبی را در جهان دارند در این منطقه واقع شده‌اند و بحرین در رتبه اول قرار دارد.

شرکت ADO-G پیشنهاد ساخت یک تونل ۶۰۰ کیلومتری از دریای سیاه به دریای خزر را با استفاده از اختلاف ارتفاع (-۲۶.۵ متر) داده است. این پروژه شامل توربین‌ های آبی برای تولید انرژی است. هزینه و خطرات زیست ‌محیطی همچنان یک مشکل در مسیر اجرا هستند.

تهران معتقد است که طالبان عمدا رودخانه های مهمی مانند هلمند را سد می بندد تا دسترسی آن به منابع استراتژیک را مسدود کنند.

در دوره ده ساله تنها ۳ درصد از کل مساحت کشور وضعیت نرمال و تنها 0.3 درصد شاهد ترسالی بوده است.

ما بر آن هستیم تا با استفاده از پتانسیل‌های مطلوب این مرکز و شورای حکام آن، اولا به تقویت دیپلماسی آب در بین کشورهای منطقه بپردازیم و نقش موثری را در هیدروپلیتیک منطقه ایفا کنیم و ثانیا از طریق فراهم آوردن زمینه صدور خدمات فنی و مهندسی و اشتراک دستاوردهای علمی، همبستگی بین کشورهای عضو را گسترش دهیم.

یک کارشناس ارشد مسائل ترکیه با تشریح پیامدهای مخرب سدسازی‌های ترکیه گفت: باید نهاد منطقه‌ای مدیریت آب در منطقه تاسیس شود تا به تسهیل شناسایی روش‌های جدید و موثر مدیریت منابع آبی، ارتباط و همکاری بین اعضاء، ایجاد شبکه ارتباطی و کشف فرصت‌های بیشتر برای تعمیق همکاری کشورهای منطقه در آینده کمک کند.