پکن نیز از خرید نفت با تخفیف بالا از واسطه گران خرسند است و به همین دلیل از حکومت ایران حمایت می‌کند.

با ادامه تغییر مسیرهای تجارت نفت روسیه، هند و چین به عنوان شرکای تجاری استراتژیک برای مسکو شناخته می‌شوند و این تحولی است،که در سایه کاهش نفوذ آمریکا در میان متحدان کلیدی خود در خاورمیانه رقم خورده است.

شرکت‌های چینی مدت‌ها در آرزوی دسترسی به ذخایر غنی و گسترده لیتیوم افغانستان بوده‌اند که ارزش آن بیش از یک تریلیون دلار تخمین زده می‌شود.

با توجه به ویژگی های خاص جغرافیایی-ژئوپلیتیک (بزرگترین کشور محصور در خشکی جهان) همچنین ذخایر بزرگ انرژی، قزاقستان مزایای ملموسی را برای یک مشارکت استراتژیک منطقه ای و البته رقابت های معنادار روسیه و چین مهیا می سازد.

ایران نه تنها از نظر راهروهای زمین BMR ، بلکه به مسیر ابریشم دریایی نیز ضروری است: بندر چابهار می تواند، به عنوان بخشی از کریدور حمل و نقل بین المللی شمال و جنوب به یک نقطه مهم ایران و هند تبدیل شود و بنابراین، مستقیما با جاده ابریشم مرتبط است.

تهران و پکن روی توسعه زیرساخت های انرژی های تجدید پذیر و سرمایه گذاری های گسترده در حوزه انرژی و حمل و نقل و همکاری های مختلف نیز تمرکز کرده اند.

از منظر چین، عربستان و ایران، نه تنها به دلیل داشتن منابع انرژی بلکه به دلیل ارائه فرصت‌های ژئوپلیتیک و ژئواکونومیک اهمیت دارند.

چرخش عربستان سعودی به سمت چین در نهایت مکمل تلاش‌های ایالات متحده برای مهار ایران است

یک کارشناس مسائل بین‌الملل با بیان اینکه در معاملات تجاری روسیه، چین، هند و ترکیه شاهد کاهش استفاده از دلار هستیم، گفت: چین و هند به هیچ عنوان حاضر نیستند تحت فشارهای غرب به کارزار اعمال تحریم‌ها علیه روسیه بپیوندند و استفاده آن‌ها در کنار کشورهای دیگر، از ارزهای ملی در نهایت موجب تضعیف دلار خواهد شد.

مسکو که می‌داند دیگر نمی‌تواند اروپا را به عنوان مشتری اصلی انرژی خود حفظ کند، منطقاً به سمت افزایش فروش سوخت‌های فسیلی خود با آسیا، به‌ویژه چین و هند، حرکت کرده‌است.

درآمد شرکت دولتی گازپروم روسیه در چهار ماه اول امسال به دلیل افزایش قیمت‌ها و افزایش 60 درصدی فروش به چین دو برابر شد.