هند با اعزام ناوهای رزمی نه تنها می خواهد از خطوط دریایی‌ که برای فعالیت های اقتصادی کشور لازم و ضروری است ، محافظت کند ، بلکه در نظر دارد گسترش روز افزون نفوذ چین در اطراف اقیانوس هند را هم مهار کند.

چین تاکنون در راستای برپایی ابتکارعمل «کمربند و جاده» با بیش از 30 کشور قرارداد همکاری امضا کرده است و بسیاری از سازمان‌های بین‌المللی از جمله سازمان ملل متحد موضع مثبتی در قبال آن اتخاذ کرده‌اند.

سرمایه گذاری چین در ایران طی یک سال ده برابر شده است. این مبلغ از 200 میلیون دلار به 2 میلیارد دلار افزایش یافت.

پيش‌بيني مي‌شود در سال 2024 تقاضاي جهاني نفت 2.2 ميليون بشكه در روز رشد نموده و به طور متوسط به 104.4 ميليون بشكه در روز برسد. علت رشد تقاضاي نفت، رشد قوي در توليد ناخالص داخلي جهاني به دليل بهبود مستمر اقتصاد چين باشد.

شرکت ملی نفت ایران (NIOC) اعلام کرده که این کشور در حال حاضر حدود ۵۰ میلیارد دلار پروژه‌های نفت و گاز و پروژه‌های مرتبط با آن را در دستور کار دارد که در ادامه با پروژه‌های دیگری نیز همراه خواهد شد.

چین بزرگترین وارد کننده نفت از منطقه خلیج فارس است و یک سوم نفت مصرفی چین از خلیج فارس به این کشور صادر می‌شود.

چین به منظور ذخیره‌سازی گاز طبیعی مایع (ال‌ان‌جی) برای زمستان، به بازار معاملات نقدی بازگشت و ریسک کاهش عرضه برای واردکنندگان دیگر را بالا برد.

دولت بایدن نقض تحریم فروش نفت ایران را نادیده گرفت تا اولا، دولت ایران را پشت میز مذاکره درباره برنامه هسته ای این کشور نگه دارد و ثانیا، به اروپا برای تامین نفت مورد نیاز خود بعد از تحریم نفتی روسیه و مخالفت کشورهای خلیج فارس با افزایش تولید نفت خود، کمک کند و ثالثا، بر سر پنج آمریکایی زندانی در ایران مذاکره کند.

درواقع، شرکت کنندگان در اجلاس سازمان همکاری شانگهای درباره دلارزدایی از تجارت جهانی نیز صحبت کردند.

پکن از دیرباز آسیای مرکزی را به عنوان یک مرز ضروری برای گسترش تجارت و امنیت انرژی این کشور ، می‌نگرد.

پکن نیز از خرید نفت با تخفیف بالا از واسطه گران خرسند است و به همین دلیل از حکومت ایران حمایت می‌کند.

با ادامه تغییر مسیرهای تجارت نفت روسیه، هند و چین به عنوان شرکای تجاری استراتژیک برای مسکو شناخته می‌شوند و این تحولی است،که در سایه کاهش نفوذ آمریکا در میان متحدان کلیدی خود در خاورمیانه رقم خورده است.