هر ساله ژنرال های سپاه و عوامل مورد اعتماد آنها ده ها میلیارد دلار از فروش نفت را به حساب های بانکی در سراسر جهان واریز می کنند.

آمریکا به این حمله برای دستیابی به اهداف مورد نظر مبتنی بر ایجاد مانع در برابر جاه طلبی قدرت در حال ظهوری نیاز دارد که به دنبال تغییر چهره نظام بین المللی پیش روی خود است.

اکثر تحلیلگران معتقدند اگر ترامپ در انتخابات پیروز شود، تحریم ها علیه ایران را تشدید خواهد کرد که نتیجه آن افزایش قیمت نفت خواهد بود.

بانک جهانی با اشاره به رشد اقتصاد ایران برای چهارمین سال پیاپی در سایه تحریم‌ها نوشت: اشتغال در سال ۱۴۰۲ از قبل کرونا بیشتر شد و ۶.۱میلیون ایرانی از خط فقر خارج شدند.

در جریان مناظره های انتخاباتی بعضی از کاندیداها مطالب و اعداد و ارقام اغراق آمیزی را در مورد صادرات نفت خام کشور بیان کردند و افزایش صادرات نفت را به حساب توانائی دولت سیزدهم گذاشتند.

دلیل افزایش صادرات نفت ایران که به پالایشگران مستقل چینی وابسته به وزارت دفاع چین صادر می شود، وقوع جنگ اوکراین و ترس دولت بایدن از به خطر افتادن امنیت انرژی متحدان خود بود.

از سال ۲۰۱۲، ایالات متحده تحریم های گسترده ای را علیه صادرات نفت ایران اعمال کرده است. از میان تحریم های مختلف ۲ تحریم به ویژه تاثیرگذار بوده است.

طی سه سال‌گذشته، تجارت محموله‌های نفتی ایران به لطف کاهش فشار ایالات‌متحده و رشد تقاضای چین، به‌طور پیوسته افزایش یافته‌است و اکثریت قریب‌به‌اتفاق بشکه‌های نفت این کشور یعنی بیش از ۹۰‌ درصد آن، به سمت دومین اقتصاد بزرگ جهان سرازیر می‌شود.

حلیلگر موسسه بین المللی کپلر درباره تداوم افزایش صادرات نفت ایران گفت: عبور کردن از حد کنونی میزان صادرات کار دشواری است زیرا این روند به احتمال زیاد به دلیل تحریم‌های آمریکا بی‌پاسخ نخواهد ماند.

یکی از سیاست‌های بازارسازی نفت، خرید تقاضا یا Buy demand است. در این سیاست، ایران با صدور خدمات فنی و مهندسی و سهامداری در پالایشگاه‌های فراسرزمینی نیمه‌فعال، اقدام به احیای ظرفیت آنها کرده و سپس مابه‌ازای ظرفیت احیا شده، نفت خود را صادر می‌کند.