تحویل حجم بیشتر گاز از روسیه به ایران – 20، 30، 50 میلیارد متر مکعب است. تنها در صورت صادرات بیشتر به کشورهای ثالث که ایران به عنوان کشور ترانزیتی عمل خواهد کرد، امکانپذیر است. با اینحال، چنین پروژه ای با مشکلات زیادی روبرو خواهد شد.

تقاضا برای گاز روسیه به شدت در حال افزایش است که می تواند به تقویت موقعیت روسیه با چین کمک کند و شرکای شرقی ما را به انعقاد توافق سریعتر سوق دهد.

این رویداد مهم علاوه بر تامین منافع دو کشور، گامی بلند در جهت تبدیل ایران به هاب گازی منطقه است.

بر اساس این قرار داد ، میزان انتقال گاز در سال معادل یک سوم تولید سالانه ایران و به ارزش بیش از یک تریلیون و هشتصد میلیون ین ژاپن (‌ بالغ بر 12 میلیارد دلار ) پیش بینی می شود.

پایان وابستگی نظام مالی بین المللی به فقط یک ارز به ویژه در مساله انرژی است که همان دلار می باشد.

اهمیت راهبردی گاز آذربایجان در نقش آن به عنوان یک جایگزین (گاهی تنها جایگزین) برای گاز روسیه قرار دارد که کرملین از آن به عنوان سلاح استفاده کرده است.

ابعاد عمل‌گرایانۀ این ایده به حدی اثرگذار بود که با هر نامی این پروژه قابلیت توسعه داشت و با سرعت زیادی مراحل پیشرفت را فراتر از مذاکرات سیاسی طی کرد. این اتحادیه تقریباً از سال 2023 به طور رسمی آغاز شد و شاهد توسعۀ ابعاد آن در سال جدید خواهیم بود.

تردیدی وجود ندارد که هم ایران و هم روسیه تلاش می‌کنند چنین طرح‌های بزرگی را ناکام بگذارند.

در حال حاضر سه گزینه برای انتقال گاز طبیعی ترکمنستان به بازار ترکیه در دست بررسی است.

درآمد فروش نفت به چین، اقتصاد ایران و روسیه را تقویت و تحریم های غرب را تضعیف می کند.