از زمان روی کار آمدن جو بایدن چین بیش از ۱۴۰ میلیارد دلار برای تأمین نفت به ایران پرداخت کرده است. از هر پنج بشکه نفت ایران، چهار بشکه هنوز به چین می‌رود. این برای هر دو طرف خوب است، به خصوص برای ایران.

روش متداول «کاخ سفید» در ادوار گوناگون برای توجیه رویکرد مداخله‌گرانه خود، و تمهید «فشارهای چندلایه» علیه کشور و بازیگر هدف، طرح بهانه‌ها و اتهاماتی است که این رویکرد را موجه و مشروع نشان دهد.

روزنامه گاردین نوشت: به‌نظر می‌رسد چشم‌انداز صلح بین اوکراین و روسیه و بازگشت احتمالی گاز مسکو به بازارهای جهانی، در خدمت منافع دولت دونالد ترامپ است.

نیاز پکن به نفت ایران با قیمت پایین و رقابت استراتژیکش با واشنگتن نشان می‌دهد که در برابر تلاش‌ها برای محدود کردن این تجارت مقاومت خواهد کرد.

رئیس‌جمهوری آمریکا افزون بر اعطای مجوزهای صادرات ال‌ان‌جی به کارخانه‌های تازه راه‌اندازی‌شده برای افزایش تولید نفت و گاز در ایالات متحده، فرمان تشکیل شورای انرژی را صادر کرد.

صاحبه ترامپ با فاکس نیوز، که در آن او به تهران پیشنهاد معامله داد، چند روز پس از امضای فرمان اجرایی او برای اعمال حداکثر فشار اقتصادی بر ایران انجام شد.

رامپ گفت که آمریکا کسری تجاری با ژاپن دارد، اما او معتقد است که این امر می تواند “با نفت و گاز” تعدیل شود.

وزیر خزانه داری آمریکا در ادامه افزود:« آمریکا در صدد است هر گونه تلاش از طرف ایران در جهت تامین بودجه فعالیت های بدخواهانه را هدف تحریم ها قرار دهد.

این بار تمرکز بیست و نهمین کنفرانس تغییرات آب و هوایی سازمان ملل متحد نه بر انتشار گازهای گلخانه ای، بلکه بر دلار است.

اندیشکده‌های آمریکا در سیاست‌گذاری نقش ویژه‌ای دارند و به‌عنوان پلی میان گفتمان‌ها و قدرت محسوب می‌شوند.

اکثر تحلیلگران معتقدند اگر ترامپ در انتخابات پیروز شود، تحریم ها علیه ایران را تشدید خواهد کرد که نتیجه آن افزایش قیمت نفت خواهد بود.

صادرات نفت خام ایران در سال 2023 حدود 50 درصد افزایش یافت و به بالاترین میزان در پنج سال اخیر یعنی 1.3 میلیون بشکه در روز رسید که اکثر آن به چین صادر شد.