ابعاد عمل‌گرایانۀ این ایده به حدی اثرگذار بود که با هر نامی این پروژه قابلیت توسعه داشت و با سرعت زیادی مراحل پیشرفت را فراتر از مذاکرات سیاسی طی کرد. این اتحادیه تقریباً از سال 2023 به طور رسمی آغاز شد و شاهد توسعۀ ابعاد آن در سال جدید خواهیم بود.

تردیدی وجود ندارد که هم ایران و هم روسیه تلاش می‌کنند چنین طرح‌های بزرگی را ناکام بگذارند.

در حال حاضر سه گزینه برای انتقال گاز طبیعی ترکمنستان به بازار ترکیه در دست بررسی است.

درآمد فروش نفت به چین، اقتصاد ایران و روسیه را تقویت و تحریم های غرب را تضعیف می کند.

روسیه با تشدید حملات خود تاسیسات مرتبط با انرژی اوکراین را هدف قرار داده و موجب قطع برق و دیگر خسارات در نقاط مختلف این کشور شده است. از سوی دیگر، ارتش اوکراین با حمله به پالایشگاه ها و نیروگاههای روسیه به این حملات پاسخ داده است.

روسیه از طریق کانال های غیرقانونی کالاهای تحریم شده دریافت می کند.

صادرکنندگان آمریکایی، یکی از ذینفعان اصلی تحریم نفت روسیه و ونزوئلا هستند و به بازارهایی که زمانی تحت نفوذ اوپک و متحدانش بودند، راه پیدا کرده اند.

روسیه قراردادهایی به ارزش 40 میلیارد دلار برای توسعه بخش نفت و گاز ایران بسته است و می خواهد با گسترش اوپک گازی با همکاری ایران و دیگر کشورهای دارای منابع گازی، کنترل بازار جهانی گاز را طی 2 دهه آینده به دست گیرد.

ایران در حال مذاکره و برنامه ریزی برای ایجاد هاب گاز در بوشهر با مشارکت روسیه، قطر و ترکمنستان است.

روسیه با حجم 1.5 میلیارد دلار یکی از سه صادرکننده بزرگ به ایران است اما چندین برابر از ترکیه و امارات پایین تر است.

مشکلات در بخش انرژی در چند سال گذشته به بخش مهمی از برنامه‌ریزی‌های استراتژیک کشورهای آسیای مرکزی تبدیل شده است.