به گزارش “راهبرد انرژی“، در هفته‌های اخیر، تصمیم دولت مبنی بر افزایش نرخ خوراک گازی صنایع پتروشیمی، موجی از نگرانی را در میان شرکت‌های اوره‌ساز کشور برانگیخته است. این تغییر، که در چارچوب اصلاح ساختار درآمدی و همسویی با نرخ‌های جهانی گاز اعلام شده، می‌تواند به طور مستقیم بهای تمام‌شده تولید اوره و آمونیاک را بالا ببرد و حاشیه سود شرکت‌ها را محدود کند.
کارشناسان صنعت هشدار داده‌اند که هر واحد افزایش قیمت گاز، به‌ویژه برای شرکت‌هایی با وابستگی بالا به خوراک گازی، منجر به کاهش رقابت‌پذیری در بازارهای صادراتی خواهد شد. در شرایطی که تحریم‌ها و نوسانات ارزی نیز فشار مضاعفی بر بخش صادرات وارد کرده‌اند، افزایش بهای خوراک می‌تواند زنجیره تولید کود شیمیایی در ایران را با چالش‌های تازه‌ای روبه‌رو کند.
پتروشیمی کرمانشاه به عنوان یکی از تولیدکنندگان اصلی اوره در غرب کشور، سالانه نزدیک به یک میلیون تن اوره صادراتی تولید می‌کند. این شرکت که در سال‌های گذشته با موفقیت از شرایط تحریم، محدودیت‌های ارزی و حتی بحران گاز زمستانی عبور کرده، اکنون باید در برابر اثرات افزایش قیمت خوراک نیز راهکارهای جدید بیابد.
مهندس ظهیر حیدری‌نژاد، مدیرعامل این شرکت، پیش‌تر تأکید کرده بود که «مدیریت مصرف انرژی، بهینه‌سازی فرایندها و توسعه فاز دوم طرح تولید اوره و آمونیاک» کلید اصلی بقای رقابت‌پذیری پتروشیمی کرمانشاه است. با این حال، افزایش ناگهانی نرخ گاز می‌تواند بر زمان‌بندی و هزینه‌های اجرای فاز دوم نیز اثرگذار باشد.
در مقایسه با شرکت‌هایی نظیر پتروشیمی پردیس، شیراز و رازی، هزینه تولید پتروشیمی کرمانشاه از نظر مقیاس و موقعیت جغرافیایی تاکنون مزیت نسبی داشته است. اما افزایش نرخ خوراک، این فاصله را کاهش داده و نیاز به نوآوری در کاهش مصرف انرژی و تعاملات هوشمندانه در بازار گاز داخلی را دوچندان کرده است.
این تغییر نرخ خوراک گازی را می‌توان آزمونی تازه برای صنعت اوره ایران دانست؛ آزمونی که برندگان آن، شرکت‌هایی خواهند بود که هم در بهره‌وری فنی و هم در دیپلماسی انرژی برتری داشته باشند. پتروشیمی کرمانشاه، با سوابق مدیریت بحران، این شانس را دارد که بار دیگر به الگویی از تاب‌آوری صنعتی بدل شود — هرچند مسیر پیش‌رو ساده نخواهد بود.
