به گزارش “راهبرد انرژی“،حسن عباس‌زاده معاون وزیر نفت و مدیرعامل شرکت ملی صنایع پتروشیمی درباره ششمین دور مذاکرات پایان دادن به آلودگی پلاستیک که با حضور نمایندگان ۱۸۴ کشور برگزار شد اظهار کرد: با پیشرفت‌های فناوری و افزایش آگاهی زیست‌محیطی، انتظار می‌رود که فناوری‌های نوین همسو با حفظ محیط زیست به طور فزاینده‌ای درصنعت پتروشیمی مورد استفاده قرار گیرند و دراین مسیر همکاری میان صنعت، دولت ها ومؤسسه های پژوهشی وتحقیقاتی می‌تواند منجر به شتاب در توسعه و همچنین تجاری‌سازی این فناوری‌ها کمک کند.
وی تصریح کرد: رشد و توسعه با هدف صیانت از محیط زیست درصنعت پتروشیمی می‌تواند به سمت آینده‌ای پایدار و سازگار با محیط زیست منجر شود.
مدیرعامل شرکت ملی صنایع پتروشیمی با بیان این که کشورهای حاضر دراجلاس سازمان ملل درباره اختلاف ها برای پایان دادن به آلودگی پلاستیک اختلافات اصلی را در دو راستا مطرح کردند اظهار کرد: نخستین مورد تأکید کشورهای توسعه یافته بر پایه‌گذاری یک چرخه جامع حیات پلاستیک مبنی بر ممنوعیت ومحدودیت تولید مواد اولیه پلیمری و تعهدات مالی برای کشورهای تولید کننده ومورد دوم نیز اشاره کشورهای در حال توسعه به تمرکز بر رویکردهای مدیریت پسماند و حمایت از طرح‌های ملی داوطلبانه بود.
معاون وزیر نفت ادامه داد: در هر توافقی باید از محدودیت‌های بی مورد بر فناوری‌ها و محصولات ضروری جلوگیری شود و اصل مسئولیت‌های مشترک اما متمایز (CBDR) باید راهنمای حقوق و تعهدات باشد و سهم و ظرفیت هر کشور را منعکس کند.
عباس زاده ادامه داد: درخاتمه این اجلاس، توافق شد ادامه مذاکرات برای دستیابی به معاهده ای جامع در این زمینه طی نشست دیگری ادامه یابد و پیش بینی می شود نشست بعدی احتمالا در نیمه اول سال جدید میلادی برگزار شود اما باید در هرگونه تصمیم گیری منافع تولید کنندگان محصولات پتروشیمی در جهان مورد توجه قرار گیرد.
به گزارش نیپنا ، ششمین دور مذاکرات پایان دادن به آلودگی پلاستیک که با حضور نمایندگان ۱۸۴ کشور جهان از ۵ مرداد ۱۴۰۴ در ژنو آغاز شده بود، روز جمعه ۲۴ مرداد به دلیل اختلاف نظر شدید کشورها روی متن ارائه شده از سوی رئیس کمیته بین المللی مذاکرات آلودگی پلاستیک، بدون دستیابی به نتیجه خاصی پایان یافت.
از جمله مهمترین عوامل شکست این اجلاس می توان به اصرار کشورهای اروپایی و تعدادی از کشورهای آفریقایی، آمریکای لاتین و آسیایی و جزایر همفکر برمبنا قرار گرفتن چرخه کامل حیات پلاستیک در رفع آلودگی‌های پلاستیکی، بدون الزام کشورهای توسعه یافته به ارائه مشوق‌های مالی و فناورانه به کشورهای در حال توسعه، درخواست کشورهای در حال توسعه برای تمرکزبر رفع آلودگی پلاستیک از طریق ارتقای برنامه های ملی مدیریت پسماندهای پلاستیکی بجای اعمال محدودیت و تغییر در الگوهای تولید مواد پلیمری اولیه حاصل از پتروشیمی ها و توجه به شرایط و توانمندی‌های ملی و مشکلات و چالش های پیش روی کشورها در تهیه و اجرای برنامه های مربوطه اشاره کرد.
کشورهای در حال توسعه همچنین ضمن طرح مسئولیت تاریخی کشورهای توسعه یافته در زمینه ایجاد آلودگی پلاستیکی، بر این مساله تاکید دارند که هر معاهده ای در این زمینه نباید به مانعی در زمینه تجارت بین الملل و رشد و توسعه اقتصادی این کشورها تبدیل شود.
در این میان جمهوری اسلامی ایران به همراه دیگر کشورهای همسو، ضمن تاکید بر لزوم نیل به اجماع و تفاهم بین المللی در این زمینه، آخرین متن ارائه شده از سوی رئیس کمیته مذاکراتی را نامتوازن و یکطرفه خوانده و تاکید کرد تا زمانی که در تنظیم این معاهده نقش پلاستیک در رشد و توسعه جامعه بشری و واقعیات تمدنی و نیازهای بازار جهانی بدرستی مدنظر قرار نگیرد و نظرهایی که نتیجه ای جز مخدوش شدن تعادل میان عرضه و تقاضا و افزایش قیمت ها ندارند کنار گذاشته نشود، امکان تفاهم وجود نخواهد داشت.
