به گزارش “راهبرد انرژی“، «آدریان تولسون» کارشناس ارشد دریایی در کنفرانسی که در پاناما به عنوان آینده بانک، قیمت‌ها و حاشیه‌ها سخنرانی می‌کرد در این زمینه گفت: قیمت سوخت، هزینه‌های اضافی، حاشیه‌ها و همچنین تنش‌ها و درگیری‌های ژئوپلیتیک برای دوری کشتی‌ها از دریای سرخ به قوت خویش باقی است، اما آنچه در این کنفرانس باید به آن پرداخت تحمیل یک میلیون تُن سوخت اضافی بر حملونقل دریایی بر اثر بحران دریای سرخ می‌باشد.
البته فراموش نکنیم این موقعیت شرایط جدیدی پیشِ روی صنعت کشتیرانی قرار داد تا بتواند از ضرر و زیان سال ۲۰۲۳ میلادی بکاهد.
وی در ادامه یاد‌آور شد: بحران کشتیرانی دریای سرخ به طور قابل توجهی بر تقاضا تأثیر گذاشته و افزایش نرخ‌ها باعث شده تا صنعت کشتیرانی با سوددهی مواجه شود، اما چالش لجستیکی را هم برجای گذاشته است. برآورد می‌شود تا پایان سال بحران دریای سرخ همچنان ماهانه یک میلیون تُن سوخت اضافی بر صنعت کشتیرانی تحمیل کند.
نکته‌ای که باید در اینجا به آن اشاره کنم این است که کنترل و نظارت بر سوخت کشتی‌ها در مسیر‌های طولانی نیز تا حدودی به فراموشی سپرده شده است.
زیرا در برخی بنادر آفریقایی ناظران به درستی نمی‌توانند نقش خود را در رابطه با نظارت بر سوخت کشتی که با قانون IMO ۲۰۲۰ هماهنگی داشته باشد، انجام دهند.
وی با اشاره به اینکه LNG به عنوان یک راهِ حل طولانی مدت برای کربن‌زدایی در صنعت کشتیرانی پیشنهاد می‌شود گفت: در حال حاضر اپراتور‌ها و مالکان کشتی ترجیح می‌دهند از سوخت کم سولفور و دستگاه اسکراب در مناطق دور افتاده دماغه امید نیک استفاده کنند؛ وی تأکید کرد: در چنین شرایطی سوخت‌هایی مانند هیدروژن، متانول و آمونیاک تولید شده و در حال حاضر در مناطقی که به بحران دریای سرخ مربوط نیست مورد استفاده قرار می‌گیرند.
