به گزارش “راهبرد انرژی“، دو نوع راهبرد توسعه در صنعت پتروشیمی وجود دارد که کشورهای مختلف بر اساس موقعیتهای مختلفی که دارند، متفاوت رفتار میکنند ؛
۱.منبعمحور
۲.کشش بازار
کشورهایی که صاحب منابع هستند، مانند ایران، منبعمحور پیش رفتهاند، اگرچه مطالعات بازار را هم بهطور طبیعی انجام دادهاند.
مسیر توسعه بر اساس کشش بازار را کشورهایی در پیش میگیرند که فناوری خوب و بازار مصرف بزرگی دارند، یا تمایل دارند بازار مصرف دنیا را کسب کنند، بنابراین با مطالعه بازار مصرف، نوع محصول و راههای تأمین خوراک را انتخاب کرده و تولید آن را پیش میبرند؛ مانند چین.
در مقاطعی در کشور ما نیز هر دو راهبرد نگاه شده است که پتروشیمی شیراز نیز جز این دسته است اما در واقع وزن استراتژی منبعمحور در کشورهای دارای منابع از جمله ایران نسبت به راهبرد بازارمحور بیشتر بوده است.
حدود 10 درصد از ظرفیت پتروشیمی کل جهان در خاورمیانه است و 28 درصد سهم ظرفیت پتروشیمی خاورمیانه در اختیار ایران است که حدود 2.8 ظرفیت نصب شده دنیاست.به باور من، نیازست که با فهم صحیح نسبت به جغرافیای فروش از کپی کردن واحدهای اشباع شده به سمت زنجیره جدید ارزش، سیاستگذاری نمود.