به گزارش “راهبرد انرژی“، وانگ ای وی مولف کتاب «کمربند و جاده- مسوولیت‌های جهانی چین پس از نهضت این کشور» می‌گوید این ابتکار عمل یک قطعه موسیقی نیست که چین به تنهایی آن را بنوازد، بلکه سمفونی گروهی برای تمام کشورهایی است که در مسیر آن قرار دارند. او می‌افزاید این ابتکار عمل تنها در راستای بیان رویای چین نقش آفرینی نمی‌کند بلکه در راستای عملی شدن اهداف صلح و توسعه سازمان ملل نیز نقش دارد.
با این اوصاف آیا ما با لحظه‌ای تعیین کننده و چه بسا مقدمه‌ای برای تغییری بزرگ روبرو هستیم یا این که موانع و چالش‌هایی در برابر این ابتکار عمل راهبردی وجود دارد؟ چرا که غرب در تلاش برای مهار دوباره و سیطره است تا مدیریت جهان از دستش خارج نشود از این رو در راستای توسعه سرمایه داری می‌کوشد.
سه اصل سرلوحه چین قرار داشت وقتی این ابتکارعمل بزرگ را آغاز کرد:مشورت، مشارکت و سود متقابل.
آیا این ابتکارعمل از قوانین جهانی شدن به ویژه بعد خشن آن خود را رها خواهد کرد؟ حامیان این ابتکارعمل در پاسخ به این پرسش می‌گویند که جهانی شدن (در این ابتکارعمل) برخلاف جهانی شدن غربی مدارا آمیز خواهد بود.
دالان اقتصادی هند که جنوب آسیا را از طریق خلیج فارس و خاورمیانه به اروپا متصل می‌کند و در نشست سران 20 در دهلی نو (۲۰۲۳) تصویب شد رقیب ابتکارعمل کمربند و جاده خواهد بود.
چین تاکنون در راستای برپایی ابتکارعمل «کمربند و جاده» با بیش از 30 کشور قرارداد همکاری امضا کرده است و بسیاری از سازمان‌های بین‌المللی از جمله سازمان ملل متحد موضع مثبتی در قبال آن اتخاذ کرده‌اند. شاید این همان چیزی است که خشم واشنگتن را برانگیخت؛ زیرا معتقد است چین به دنبال تحمیل سیطره خود بر اتحادیه اوراسیا است.
حتی اگر این ابتکارعمل موفقیت آمیز باشد و تأثیرهای ژئوپلیتیک و ژئواکونومیک بزرگی به نفع چین ایجاد کند، نقش آمریکا را از میان نمی‌برد و لازم به ذکر است که چین به نوبه خود تلاش‌های مثبتی برای همکاری با آمریکا انجام می‌دهد و این امر توسعه اقتصادی را تقویت و دستیابی به ثبات جهانی و منطقه‌ای را محقق می‌سازد.
ترجمه: اداره رسانه های خارجی
