به گزارش “راهبرد انرژی“،مهندس رضا کریمی در نشست خبری کارگروه متانول که عصر امروز با حضور مدیران عامل شرکتهای پتروشیمی متانولی در محل انجمن صنفی کارفرمایی صنعت پتروشیمی برگزار شد با اشاره به افزایش قیمت خوراک گاز گفت: ما در پتروشیمی سبلان بدون مسئله افزایش قیمت خوراک گاز هم به ،دلیل عدم تامین اکسیژن مورد نیاز به عنوان خوراک دوم دچار ضرردهی هستیم و حالا این مسئله خوراک هم به آن اضافه شده است گرچه ما با همان قیمت گاز ۵۰۰۰ تومانی نیز ضرر کردیم و تنها با نرخ تسعیر ارز توانستیم تولید پایداری تاکنون داشته باشیم .
وی با بیان اینکه سبلان مدت یکسال است که وارد مدار تولید شده است تاکید کرد: حدود 400 میلیون دلار سرمایهگذاری صورت گرفته و قرار بوده تا اقساط پس از تولید متانول و فروش آن پرداخت شوند. اما با کدام سود؟ دولت باید به داد این شرکتها برسد. کارشناسان دولت رفتهاند صورتهای مالی شرکتهای بزرگی با بیش از 15 سال سابقه تولید را در کدال بورسی بررسی کردهاند و میگویند نرخ خوراک بالا نیست! اما آن شرکتها سرمایهگذاریهای دیگری داشتند و از این محل سودده بودند.
مدیرعامل سبلان افزود: وقتی پتروشیمیهایی مانند زاگرس و کاوه که دارای کشتی، مخازن و واحد یوتیلیتی هستند دچار ضرر شدهاند فکر میکنید شرایط ما چگونه است؟
مهندس کریمی تصریح کرد: قیمت متانول در حال حاضر بین 240 تا 237 دلار در نوسان است. در همین شرایط هزینه گاز ما ۱۶۰ دلار، اکسیژن ۳۳ دلار و کشتی هم 65 دلار است. به طور دقیقتر اگر نرخ گاز 28 سنتی ما را در صنعت پتروشیمی کشور با نرخهای 4، 8 و 10 سنتی کشورهای حاشیه خلیج فارس، روسیه و آمریکا مقایسه کنید، اختلاف نرخ را متوجه خواهید شد! با نگاهی به این اعداد به سادگی میتوان دریافت که کارشناسیِ اشتباه تا چه حد به صنعت متانول و حتی صنعت پتروشیمی آسیب زده است.
وی ادامه داد: هیچ حمایتی در کار نیست. برای مثال نوشتهاند 10 درصد عوارض برای حمل توسط کشتیهای غیر ایرانی نیز باید اخذ شود. اصلا مگر ما در حال حاضر کشتی ایرانی برای حمل متانول داریم ؟! این یعنی افزایش هزینه تولید آن هم در شرایط تحریمهای ظالمانهای که دچارش هستیم.
مدیرعامل سبلان در پایان گفت: با وضعیت فعلی در آینده شاهد مرگ تدریجی پتروشیمیهای متانولی خواهیم بود. خواسته ما یک چیز است و آن اینکه قیمت خوراک باید فرموله شود. هلدینگ پتروفرهنگ با سرمایه فرهنگیان عزیز کشور ایجاد شده و روند فعلی فقط به معنای از بین رفتن سرمایه این قشر خدوم است که با بخشی از حقوق ناچیز خود وارد این صنعت ارزشآفرین شدهاند.