به گزارش “راهبرد انرژی“،عباس شعری مقدم معاون وزیر نفت در امور پتروشیمی و مدیر عامل شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران از شهریور ۱۳۹۲ تا اسفند ۱۳۹۴ در پیامی حمایت خود را از پزشکیان اعلام کرد.
بسمه تعالی
رشد و توسعه اقتصادی و اجتماعی، ایجاد فرصت زندگی شرافتمندانه و بهرهمند از رفاه، برای تمامی آحاد جامعه همواره یکی از اصلیترین دغدغههای اندیشمندان و مصلحان جوامع خصوصا جامعه ما، ایران اسلامی بوده است. آرزویی که در دورههایی بسیار نزدیک و دست یافتنی، و در دورههایی همانند شرایط فعلی کشور، فاصله زیادی با آن توسط اکثر آحاد جامعه احساس میشود. مقایسه شرایط فعلی ایران با کشورهایی همچون ژاپن و کره که در دورههایی در موقعیتی برابر با ما قرار داشتند و امروزه فاصله زیادی در اکثر ابعاد توسعه بین کشور ما و جایگاهی که آنها به آن رسیده اند، مشاهده می شود، ضرورت یک آسیب شناسی جدی در نحوه هدایت فرآیند رشد و توسعه در ایران را نشان می دهد. مطالعه مولفه های مختلف اجتماعی و اقتصادی، و بررسی تجارب زیسته و همچنین تجارب کشورهایی که مسیر توسعه را پیمودهاند، معرف این نکته است که بهرهمندی از یک برنامه جامع و متوازن، با افقی بلند مدت که مبتنی بر مطالعات دقیق آمایش سرزمینی بوده و توسط متخصصانی خوش فکر، با نگرشی بلند مدت و جامع تهیه شده باشد و ابعاد مختلف توسعه در آن مورد توجه قرار گرفته باشد، با اهتمام قوی به اجرای دقیق آن مهمترین شرط موفقیت توسعه اقتصادی و اجتماعی میباشند. چیزی که در دولت آقای خاتمی، در چهارچوب برنامه سوم توسعه مطابق آن رفتار شد و منجر به رشدی پایدار در یک دوره ۸ساله گردید و متاسفانه در دولتهای بعدی این برنامههای توسعه و متعاقب آن سند چشمانداز که توسط مقام معظم رهبری به دستگاهها ابلاغ گردیده بود، با استناد به برنامههای مقطعی کوتاه مدت و بدون پشتوانه کارشناسی قوی معطل ماند و مشکلات زیادی را در فرایند توسعه ملی پدید آورد. رواج رویکرد کوتاه مدت،عدم شفافیت در عملکردها و گردش اطلاعات، در کنار عدم شکل گیری نهادهای مدنی و احزاب قوی پیگیر اجرای این برنامهها، سبب شد که از یک سو فرایند توسعه به شدت آسیب دیده و از سویی دیگر نگرش و باورهای عمومی نسبت به موفقیت تحقق توسعه در ایران دچار تردید گردد. تردیدی که در کنار رشد برخی صفات ناشایست اخلاقی چالشهای متعددی را برای سرمایه انسانی ملی و دورنمای توسعه در ایران و خصوصاً درصنعت نفت و پتروشیمی پدید آورده است. این تردید تا آنجا پیش رفته که گروهی حتی اصلی ترین فرصت مشارکت مدنی در تغییر فرآیندهای حاکم را نیز نکوهش می نمایند. اینجانب تلاش برای شفاف سازی فرآیندها،پرهیز از دورویی و دروغ در تعاملات اجتماعی و بازگشت به نظام برنامه محور مبتنی بر برنامهریزی جامع، متوازن و بلند مدت را دو اصل اساسی در بهبود شرایط فعلی کشور دانسته و معتقدم امتناع از مشارکت فعال در انتخابات نتیجه ای جز بازکردن عرصه برای یکه تازی گروه های خاص و ادامه روند مخرب موجود ندارد. عدم مشارکتی که بی شک نکوهش نسل های آینده را به همراه خواهد داشت. از این رو، با توجه به سابقه و تعهد جناب آقای دکتر پزشکیان به صداقت و پرهیز از دروغ، اعتقاد به شفافیت عملکردها و همچنین عمل به برنامههای جامع تدوین شده در کشور، از ایشان به عنوان فرد اصلح برای ریاست جمهوری ایران اسلامی حمایت می نمایم.
عباس شعری مقدم