به گزارش “راهبرد انرژی“، شرکت کنندگان در کنفرانس تغییرات اقلیمی سازمان ملل متحد در دوبی هنوز نتوانسته اند در مورد چگونگی برخورد با مصرف نفت، گاز و زغالسنگ در آینده به توافق برسند. روز سه شنبه 5 دسامبر پیش نویس قطعنامه در مورد به اصطلاح سهام جهانی مشخص شد که می تواند جایگزین سند نهایی معمول شود. در آن، موضعی نهایی در مورد سوختهای فسیلی فعلا مشخص نشده و انواع متون احتمالی، از اشاره نکردن به منابع انرژی تا این فرمول‌بندی که باید «خروج منظم و منصفانه» از آنها وجود داشته باشد، در دست است.
یک متن پیشنهاد می‌کند: “تسریع تلاش‌ها برای حذف تدریجی سوختهای فسیلی – در صورتی که دستگاه‌هایی برای جذب و گردآوری گازهای گلخانه‌ای وجود نداشته باشد – و کاهش استفاده از آنها با سرعتی که بیطرفی کربن در سیستم انرژی را تا اواسط قرن محقق کند.”
فعالان آب و هوا از این وضعیت ناراضی بودند، اما از این واقعیت استقبال کردند که «خروج تدریجی» حداقل یک گزینه است و دیگر تنها صحبت از «کاهش تدریجی» نیست. چین و هند دو سال پیش در کنفرانس آب و هوا در گلاسکو این فرمول ضعیف تر را مطرح کردند.
این سند همچنین شامل پیشنهادهایی برای سه برابر کردن انرژی های تجدیدپذیر و دو برابر شدن بهره وری انرژی تا سال 2030 است. در اینجا نیز اجماع بین همه طرف های مذاکره هنوز قطعی نیست. با این حال، این پیشنهادات، در مقایسه با موضوع استفاده از سوخت های فسیلی، کمتر بحث برانگیز هستند. آلمان و اتحادیه اروپایی می خواهند چشم انداز خروج از سوختهای فسیلی را مشخص کنند، در حالیکه کشورهایی مانند عربستان سعودی به شدت مخالف آن هستند.
جنیفر مورگان، وزیر امور اقلیمی آلمان بار دیگر از حذف تدریجی سوخت های فسیلی در دوبی حمایت کرد: “پایان دوران سوخت فسیلی باید اینجا در COP28 قطعی شود.” با اینحال، ریاض روز سه‌شنبه اعلام کرد از چنین خواسته‌هایی در کنفرانس آب و هوا «مطمئنا» حمایت نخواهد کرد. اتفاق آرا، از جمله آرای ممتنع احتمالی، برای قطعنامه های کنفرانس آب و هوا ضروری است.
در کنفرانس دوبی، سوخت هیدروژنی تولید شده به روشی سازگار با آب و هوا، به عنوان یک روزنه امید بزرگ برای کربن زدایی از اقتصاد دیده می شود. پیشنهاد شده که از آن به عنوان جایگزینی برای گاز طبیعی، به عنوان مثال در صنایع فولاد یا سیمان استفاده شود. این ابتکار از سوی آلمان، ژاپن، نامیبیا و امارات متحده عربی بود. علاوه بر این کشورها، بسیاری از کشورهای اتحادیه اروپایی و همچنین آمریکا، هند، برزیل، نیجریه و عربستان سعودی نیز با آن موافقند.
ترجمه :اداره کل رسانه های خارجی
